Στις 7 και 14 Νοέμβρη, επίδοξοι δήμαρχοι, παραγοντίσκοι, γλύφτες, κομματόσκυλα και ο λοιπός συρφετός της τοπικής εξουσίας μας καλούν για μια ακόμη φορά να δηλώσουμε την υποτέλειά μας απένταντι στο σύστημα.Ένα σύστημα που ισοπεδώνει τα πάντα επικαλούμενο το θεσμό της δημοκρατίας.
Η σύγχρονη κοινοβουλευτική δημοκρατία,είναι ένας συμβιβασμός, βασισμένος στην επίφαση μια δίκαιης πλειοψηφικής απόφασης, καθώς δημιουργείται η ψευδαίσθηση πως ο κάθε πολίτης, έχει λόγο και ισχύ στις αποφάσεις που αφορούν τη ζωή του.Έτσι καθένας με την ψήφο του υποτίθεται πως διαλέγει ο ίδιος κάποιον ικανό να διαχειριστεί αυτές τις αποφάσεις. Στην πραγματικότητα, αυτή η ψήφος, αποτελεί την παραδοχή της κοινωνίας προς τον εαυτό της πως είναι ανίκανη να διαχειριστεί μόνη της τα θέματα που την αφορούν και τα αναθέτει σε “ειδικούς”. Αυτοί οι ειδικοί λοιπόν είναι οι στυλοβάτες του καπιταλιστικού συστήματος που καταστρέφει την ελευθερία και το βιωτικό επίπεδο των ανθρώπων που βρίσκονται υποταγμένοι σε αυτό.Η δημοκρατία, η λεγόμενη συμμετοχή στα κοινά,αρχίζει και τελειώνει με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος. Στην πραγματικότητα είναι ο καλύτερος τρόπος για να αφομοιώσει η εξουσία κάθε φορά, αυτό που δεν μπορεί να καταστείλει.
Οι συγκεκριμένες εκλογές είναι μια απ’τις τελευταίες ευκαιρίες για τους σάπιους καθεστωτικούς μηχανισμούς, τα φθαρμένα, απαξιωμένα κόμματα να αποσπάσουν τη συναίνεση στα νέα τους σχέδια, στα πιο σκληρά μέτρα για την κοινωνία και να καταστείλουν την οργή μας απέναντι στην κρίση, το δ.ν.τ., την επισφάλεια , την ανεργία.Τα μέσα μαζικής εξημέρωσης πάντα πρώτα στο παιχνίδι προσπαθούν να “μας ενώσουν ,για το καλό της χώρας”.Υποσχέσεις ότι δεν θα παρθούν άλλα μέτρα την ώρα που εμφανίζονται νέες μορφές εξουσίας…Εξουσίες πιο συγκεντρωτικές που σκοπεύουν να εξυπηρετούν τα συμφέροντα όλο και λιγότερων. Ο Καλλικράτης ,ένα ακόμα εργαλείο που “μας ενώνει” για να ξεπεράσουμε την κρίση, με τις συνενώσεις κοινοτήτων και δήμων, και την αύξηση της θητείας των τοπικών αρχόντων, (που είναι ορισμένα από τα σημεία που εισάγει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο), έχει σαν αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη απομάκρυνση της τοπικής εξουσίας από την τοπική κοινωνία. Αυτό σημαίνει ότι γίνεται ακόμα πιο δύσκολο να ακουστούν οι φωνές των από κάτω και ότι η καταστολή της αντίστασης στην εξουσία είναι ο κύριος στόχος . Οι ήδη πάμπολες λαμογιές, από τις οποίες στο δήμο του Πειραιά δεν υστερούμε (π.χ. το σκάνδαλο με τους κάδους φοίνικες) έχουν την ευκαιρία να γίνουν ακόμα περισσότερες. Μικρότερα κομμάτια του πληθυσμού, όπως μικρά επαρχιακά χωριά, περιθωριοποιούνται εντελώς, χάριν της συγκεντροποίησης που επιχειρείται. Δημόσιες υπηρεσίες συρρικνώνονται, καθώς οι χρηματοδοτήσεις από το κράτος μειώνονται κατακόρυφα, μειώνοντας ακόμα και τα ελάχιστα που το ίδιο ήταν υποχρεωμένο να προσφέρει.
Όλοι αυτοί που τόσα χρόνια πλουτίζουν σε βάρος του κόσμου, που καταστρέφουν κάθε τι φυσικό, που φυλακίζουν και δολοφονούν για τις εκάστοτε εξουσίες, όλοι αυτοί που χρίστηκαν αφεντάδες μας, που παρέα με τους αυλοκόλακες και τους μιντιακούς ντελάληδες, προσπαθούν να περάσουν το μνημόνιο σαν αναγκαία λύση, μας καλούν να ασκήσουμε το εκλογικό μας “δικαίωμα”.
Ήρθε ο καιρός να τελειώνουμε με την νοοτροπία της αντιπροσώπευσης, της ανάθεσης της διαχείρισης της ζωής μας σε ειδικούς και διαμεσολαβητές. Ας πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και ας αυτοοργανώσουμε την καθημερινότητά μας με λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές, μακριά από ιεραρχίες και κομματικές γραμμές, με αυτοοργάνωση στους χώρους δουλειάς, έξω από τα ξεπουλημένα όργανα του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού(ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και πάει λέγοντας). Έχοντας σαν όπλο μας την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια,δημιουργώντας τις δικές μας κοινότητες με συλλογικές κουζίνες ,με κοινωνικές στάσεις πληρωμών σε δημόσια χρέη,με συλλογική διεκδίκηση των ελεύθερων χώρων, καταλήψεων χώρων για την εξασφάλιση στέγης, τη μετάδοση γνώσης, την έκφραση της δημιουργίας. Είναι καιρός να τους χαλάσουμε τα σχέδια. Οι συλλογικοί αγώνες ενάντια στο κράτος, ενάντια στην εκμετάλευση, είναι στους δρόμους, είναι στις γειτονιές, δεν βρίσκονται στις κάλπες κάποιες Κυριακές.
