Categories
Μ.Μ.Μ. Παρεμβάσεις

Παρέμβαση για την ελεύθερη μετακίνηση στον ηλεκτρικό σταθμό του Πειραιά

Παρέμβαση για την ελεύθερη μετακίνηση και ενάντια στις νέες αυξήσεις και την γενικότερη επίθεση του κράτους στα Μ.Μ.Μ. πραγματοποιήθηκε εχθές,05/02 στον σταθμό του ηλεκτρικού στον Πειραιά στα πλαίσια συντονισμένων παρεμβάσεων σε όλη την Αθήνα από αυτοοργανωμένες συλλογικότητες,στέκια,καταλήψεις και συνελεύσεις κατοίκων. Στην παρέμβαση μοιράστηκαν κείμενα,πετάχτηκαν τρικάκια,κολλήθηκαν αφίσες για την ελεύθερη μετακίνηση και έγινε μπλοκάρισμα των ακυρωτικών μηχανημάτων.

Η ανταπόκριση του κόσμου θετική,με ορισμένους από τους επιβάτες να αποδοκιμάζουν “αγανακτισμένο” εργαζόμενο που ήθελε να αποτρέψει το μπλοκάρισμα των ακυρωτικών μηχανημάτων.

Κείμενο που μοιράστηκε στην παρέμβαση:

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΥΠΑΚΟΗ / ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ

Δεν είναι μόνο η επίθεση στους μισθούς και τις συντάξεις. Δεν είναι μόνο η εκτόξευση του ΦΠΑ και η επιβολή όλο και περισσότερων έμμεσων φόρων. Δεν είναι μόνο η ανεργία που έχει εκτροχιαστεί και οι ολοένα μεγαλύτερες αυξήσεις στα βασικά είδη διατροφής. Είναι και τα αδιανόητα νέα χαράτσια στα τιμολόγια της ΔΕΗ, στα εισιτήρια εισόδου στις εφημερίες και στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων, στα διόδια (μαζί με το φύτεμα διαρκώς νέων ιδιωτικών σταθμών στις εθνικές οδούς), στα εισιτήρια και τις κάρτες απεριορίστων διαδρομών στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Και έπεται συνέχεια στους τομείς της υγείας και της εκπαίδευσης.Αν καλούμαστε, όμως, εμείς να καλύψουμε τα χρέη και τα ελλείμματα (για τα οποία έτσι κι αλλιώς δεν ευθυνόμαστε) που στο διάολο πάνε οι υπέρογκοι φόροι -άμεσοι και έμμεσοι- που πληρώνουμε; Στα «σκάνδαλα» και στις μίζες; Στην κοιλιά του Πάγκαλου; Στις κρατικές επιδοτήσεις των τραπεζών, των κομμάτων και του παπαδαριού; Στα εξοπλιστικά προγράμματα και στα υποβρύχια που γέρνουν; Στις μαύρες τρύπες του «εθνικού στοιχήματος» των ολυμπιακών αγώνων του 2004; Στους παχυλούς μισθούς των βουλευτάδων, των προέδρων των δημόσιων οργανισμών και των εργατοπατέρων; Στα απίστευτα φράγκα που τσεπώνουν οι «διεθνούς εμβέλειας» σύμβουλοι του πρωθυπουργού και οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ για να μας «σώσουν»; Στα μιλιούνια των μπάτσων που ως στρατός κατοχής πλημμυρίζουν την πόλη και στους άλλους τόσους δικαστές και εισαγγελείς που μοιράζουν σαν τα στραγάλια καταδικαστικές ποινές και φυλακίσεις; Στις στρατιές των καραβανάδων που όταν δεν παίζουν πασιέντζα κάνουν πως παίζουν πόλεμο; Για όλα αυτά τα παράσιτα καλούμαστε να επωμιστούμε όλο και περισσότερα χαράτσια;Ζητούν από εμάς να πληρώσουμε την κρίση τους. Γι’ αυτό καθημερινά και με κάθε τρόπο μας στέλνουν το λογαριασμό. Λες και μαζί καρπωνόμασταν τα αδιανόητα κέρδη των προηγούμενων δεκαετιών καπιταλιστικής ανάπτυξης και λεηλασίας. Σήμερα, που η παγκόσμια ύφεση της οικονομίας βαθαίνει και η πίτα συρρικνώνεται για τους όπου γης κεφαλαιοκράτες, η πολιτική και οικονομική κυριαρχία την ξαναμοιράζει με βάση την αρχή: ιδιωτικοποίηση των κερδών / κοινωνικοποίηση των ζημιών.Εμείς, αλήθεια, τι κάνουμε; Μήπως ήρθε η ώρα να ξαναθέσουμε σοβαρά το ζήτημα της ανατροπής του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος (των αξιών, των θεσμών, των σχέσεων και των δομών του), στην προοπτική μιας αυτοοργανωμένης κοινωνίας ελευθερίας, ισότητας και αλληλοβοήθειας, χωρίς χειραγώγηση και αλλοτρίωση, ιεραρχία και διακρίσεις, εκμετάλλευση και υποταγή;
ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ

Η περίφημη αναδιάρθρωση στα Μέσα Μαζική Μεταφοράς για την «εξυγίανσή» τους (?!) αφορά σε:– αυξήσεις 40% στα εισιτήρια και τις κάρτες– απολύσεις, μετατάξεις, περαιτέρω μειώσεις μισθών για τους εργαζόμενους (μιλάμε για τους φοβερούς μισθούς των 1300 ευρώ πχ για τους οδηγούς λεωφορείων)– συρρίκνωση του συγκοινωνιακού δικτύου, με ακύρωση γραμμών, μείωση δρομολογίων και σταμάτημα της μεταμεσονύχτιας λειτουργίας.Την ίδια στιγμή στον ΟΣΕ καταργείται μεγάλο μέρος του δικτύου του και μάλιστα τεράστια τμήματα που φτιάχτηκαν την τελευταία δεκαετία. Πιο συγκεκριμένα, καταργούνται όλες οι γραμμές της Πελοποννήσου (πλην το προαστιακού που αυτή τη στιγμή φτάνει μέχρι το Κιάτο) και η γραμμή Θεσσαλονίκη-Φλώρινα ενώ σε όλα τα υπόλοιπα κομμάτια του δικτύου γίνονται εκτεταμένες περικοπές δρομολογίων.Απώτερος στόχος αυτής της διαδικασίας είναι η πλήρης ιδιωτικοποίηση. Με εταιρείες ή κοινοπραξίες που θα αναλάβουν είτε τμήματα του συγκοινωνιακού δικτύου (πχ στα αστικά λεωφορεία) είτε ολόκληρους οργανισμούς (πχ τον ΟΣΕ). Το τι θα ακολουθήσει είναι γνωστό. Οι ιδιωτικές εταιρείες θα αυξήσουν ακόμα περισσότερο τα εισιτήρια και θα περιορίσουν ακόμα περισσότερο τις γραμμές που θα κριθούν ασύμφορες από πλευράς κερδοφορίας είτε θα τις λειτουργούν με κρατικές επιδοτήσεις που τόσα χρόνια το κράτος αρνείται στους δημόσιους οργανισμούς μεταφορών.Πόσο θράσος έχουν αλήθεια όλα αυτά τα λαμόγια, υπουργοί και βουλευτάδες μαζί με τα δημοσιογραφικά τους φερέφωνα, όταν μιλούν στα κανάλια για τζαμπατζήδες και λαθρεπιβάτες, αναφερόμενοι σε όλους εκείνους και εκείνες που ανοίγουν τα διόδια ή περνούν χωρίς να πληρώσουν, σε όλους εκείνους και εκείνες που παρεμβαίνουν στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς μοιράζοντας κείμενα και μπλοκάροντας τα ακυρωτικά μηχανήματα ή επιβιβάζονται χωρίς να ακυρώσουν εισιτήριο;Αυτοί που τεχνητά δημιούργησαν το «πρόβλημα βιωσιμότητας» των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς είναι οι ίδιες οι κυβερνήσεις που δεν έδωσαν ποτέ στους οργανισμούς συγκοινωνιών τα χρήματα που κρατούσαν από τους φόρους μας (κρατική επιδότηση του εισιτηρίου). Μαζί με τους πρόεδρους των οργανισμών και τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες, που το μόνο που κάνουν τόσα χρόνια είναι να ροκανίζουν παχυλούς μισθούς, να συμφωνούν σε κάθε κυβερνητική επιδίωξη, να αδιαφορούν για τις συγκοινωνίες και το επιβατικό κοινό και να ξεπουλάνε τους αγώνες των εργαζομένων.Το ίδιο κόλπο με τα ασφαλιστικά ταμεία και τα δήθεν ελλείμματά τους. Το κράτος για χρόνια δεν κατέβαλλε το μερίδιο των εισφορών του φτάνοντας να χρωστάει 10 δις ευρώ προς τα ταμεία. Μερίδιο που το απέκτησε την τελευταία 20ετία αλαφραίνοντας τους εργοδότες (τριμερής χρηματοδότηση), βάζοντας και πάλι εμάς να το πληρώσουμε έμμεσα μέσω της φορολογίας, για να μην το καταβάλει τελικά. Μήπως μας δουλεύουν;
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ και ΟΛΕΣ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΤΙΜΟΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ και ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕΤΑΞΥ ΕΠΙΒΑΤΩΝ και ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Η δική μας πρόταση απέναντι σε όλα αυτά είναι η ελεύθερη μετακίνηση για όλους και όλες χωρίς αντίτιμο. Και υπάρχουν πρακτικές που μπορούν να κάνουν αυτή την πρόταση εφικτή.

Πρώτο… σε περίπτωση που έχουμε ήδη ακυρώσει εισιτήριο το δίνουμε σε επόμενο επιβάτη. Η πρακτική της μεταβίβασης του εισιτηρίου σε επόμενο επιβάτη, που αναπτύχθηκε έντονα τα τελευταία 2 χρόνια μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008, ήρθε να κατασταλεί από μια φοβική εκστρατεία του κράτους και των οργανισμών συγκοινωνιών (κυρίως ΜΕΤΡΟ και ΗΣΑΠ) ότι δήθεν αυτή η πράξη είναι παράνομη και διώκεται ποινικά. Όμως αυτά είναι μπαρούφες. Το εισιτήριο δεν είναι προσωπικό (δεν έχει όνομα) και συνεπώς τίποτα παράνομο ή ποινικά κολάσιμο δεν υπάρχει. Αγνοούμε, λοιπόν, τις σειρήνες εξαπάτησης και εκφοβισμού μας και δίνουμε ο ένας στον άλλο το ήδη επικυρωμένο σε ισχύ εισιτήριο μας.

Δεύτερο… ακόμα καλύτερα δεν χτυπάμε καθόλου εισιτήριο. Εφόσον το κάνουμε μόνοι μας έχουμε σκεφτεί σενάριο διαφυγής μας από τους ελεγκτές και επίκλησης της βοήθειας των υπόλοιπων επιβατών. Προτιμότερο, βέβαια, είναι να το κάνουμε όταν επιβιβαζόμαστε μαζί με φίλους μας, γεγονός που μας δίνει τη βεβαιότητα ότι θα αντιμετωπίσουμε από κοινού και με επιτυχία το όποιο θέμα εμφανιστεί. Σε κάθε περίπτωση γνωρίζουμε ότι οι ελεγκτές δεν έχουν δικαίωμα να μας αιχμαλωτίσουν (να μας ακινητοποιήσουν ή να κλείσουν τις πόρτες) ούτε να μας οδηγήσουν σε αστυνομικό τμήμα. Επίσης, δεν μπορούν να μας κόψουν κλήση αν δεν τους δώσουμε τα στοιχεία μας (οι κλήσεις είναι προσωπικές-ονομαστικές). Οπότε διατηρούμε την ψυχραιμία μας, δεν ψαρώνουμε και πράττουμε κατάλληλα.

Τρίτο… αχρηστεύουμε τα ακυρωτικά μηχανήματα, διευκολύνοντας την ελεύθερη μετακίνηση για όλους και όλες. Βάζουμε στη σχισμή των ακυρωτικών είτε κάποιο χρησιμοποιημένο εισιτήριο που στην άκρη έχει κόλλα στιγμής είτε μικρά κομματάκια χαρτιού ή πλαστικής κάρτας και τα σφηνώνουμε. Αν το κάνουμε αυτό πολλοί επιβάτες και συχνά (ακόμα και σε ένα μόνο ακυρωτικό τη φορά) τότε σύντομα μπορεί να μην υπάρχει (ειδικά στον ηλεκτρικό και στο μετρό) ακυρωτικό μηχάνημα που να λειτουργεί.

Τέταρτο… αποτρέπουμε ομαδικά τους ελεγκτές-κεφαλοκυνηγούς από το να κόψουν πρόστιμα. Οι ελεγκτές κάθε φορά είναι 2-3, εμείς δεκάδες. Συγκεντρωνόμαστε γύρω από εκείνον ή εκείνους που δεν έχουν ακυρώσει εισιτήριο, τους υπερασπιζόμαστε, γιουχάρουμε τους ελεγκτές και τους αναγκάζουμε να φύγουν. Είναι καλό να έχουμε υπόψη μας ότι οι ελεγκτές σε όλα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς τσεπώνουν το 50% από τις κλήσεις που κόβουν. Στην ΕΘΕΛ είναι οδηγοί που έχουν κάνει αίτηση και τους έχει δοθεί μπλοκάκι με κλήσεις ώστε έξω από τη βάρδια τους να «συμπληρώνουν το εισόδημά τους» εις βάρος μας. Στο ΜΕΤΡΟ υπάρχει ειδικό σώμα ελεγκτών αλλά τώρα τελευταία για την ενίσχυση των ελέγχων έχει δοθεί η δυνατότητα και στους οδηγούς των συρμών να συμμετέχουν σε ομάδες ελέγχου εισιτηρίων.Επόμενη στάση αυτού του λεωφορείου, συρμού, τραμ ή τρένου… η στάση πληρωμών.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝσε εισιτήρια, διόδια, λογαριασμούς ΔΕΚΟ,πιστωτικές κάρτες, τραπεζικά δάνεια, εφορία
ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ-ΑΓΩΝΑστις γειτονιές, στους εργασιακούς και εκπαιδευτικούς χώρους, παντού
Φλεβάρης 2011

συνέλευση αλληλεγγύης, αυτοοργάνωσης και δράσης Περάματος, Κερατσινίου, Νίκαιας, Κορυδαλλού, Πειραιά

Categories
λιμάνι

Στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι ξένοι